چای خوری در قهوه خانه حاج علی درویش - وبلاگ تبلت

به گزارش وبلاگ تبلت، می گویند 90 سال است که اهالی بازار تهران و گردشگران خارجی را به چای، قهوه و لبخندی دوست داشتنی مهمان می نماید.

یک قهوه خانه تمام عیار که در عین کوچکی و نقلی بودن عشق و صفا از هر گوشه آن می جوشد. صاحب این مینی قهوه خانه که حاج علی درویش نام دارد این قهوه خانه را از پدران خود به ارث بوده و از وقتی خودش را شناخته به سرو چای و قهوه در این قهوه خانه مشغول بوده است. معروفیت این قهوه خانه تا بدان جاست که اخیرا نامش را در لیست آثار ملی به ثبت رسانده اند.

بله، بیش از 90 سال است که صاحبان این قهوه خانه به صورت نسل به نسل از میهمانان پذیرایی می کند. مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی، فرهاد نظری، خبر ثبت این قهوه خانه را در لیست میراث ناملموس تاکید نمود و گفت:این قهوه خانه که در بازار تاریخی تهران قرار گرفته است، با توجه به دارا بودن خصوصیات و معیارهای میراث ناملموس، اوایل سال جاری در لیست میراث ناملموس کشور به ثبت رسید.

فرهاد نظری در ادامه صحبت هایش دلیل ثبت این کافه را در لیست میراث ناملموس شرح داد و شیوه و سنتِ قهوه داری و چای خانه داری را دلیل اصلی این امر مطرح کرد و گفت: این شغل از سه نسل گذشته این خاندان به صورت نسل به نسل تا به امروز ادامه داشته است. این اتفاق یکی از معیارهای مهم در پرونده های ثبت میراث ناملموس محسوب می گردد. آن طور که نظری می گوید صاحب کافه همزمان با سرو هر نوشیدنی، خواص پزشکی هر کدام را به مشتریان می گوید این مورد نیز یکی دیگر از مواردی بود که در ثبت ناملموس این کافه تاثیرگذار بود.

وی بعلاوه در ادامه شرحاتش اضافه نمود: با توجه به قرار گرفتن مغازه در راسته بازار تهران و ثبت ملی بازار تهران به طور کامل، احتیاج به ثبت مجدد این بنا نبود. چندین سال است که کاظم مبهوتیان پسر حاج علی مبهوتیان، همان حاج علی درویش معروف، شغل پدرش را ادامه می دهد. او در خصوص این کافه می گوید: این قهوه خانه را حاج محمد حسن شمشیری در سال 1297 هجری شمسی تاسیس کرد. پس از آن پدرم در سال 1340 این قهوه خانه را با یک واسطه از حاج شمشیری خرید. تا هفت سال پیش هم خودش این قهوه خانه را می گرداند تا این که زمین خورد و کمرش شکست و دیگر نتوانست بیاید. بعد از آن شخصا این کار را برعهده گرفتم.

این قهوه خانه از آن اول به این مساحت نبود. پدرم قسمتی از زمین آن را فروخت و از 45 سال پیش تا امروزه تنها همین میزان از آن به جای مانده است. از همان روز هم کوچک شدن قهوه خانه تاثیری بر تعداد مشتری ها نداشت. حتی می توانم بگویم مشتری ها کمتر که نشدند، بیشتر هم شدند. او درباره رسم چای خوردن امروزی ها با مردم گذشته در بازار تهران می گوید: در گذشته رسم بود که چای را به در مغازه ها می بردند و چای توزیع می شد. تا قبل از انقلاب هم وضع به همین شکل بود. اما بعد از آن به مرور زمان بازاری ها خودشان چای در مغازه های شان درست کردند و دیگر چنین فرهنگی وجود ندارد. این اتفاق کمی رونق قهوه خانه های بازار را کم کرد.

یکی از مهم ترین چیزهای که در این کافه نظر مشتری ها را به خود جلب می نماید، قیمت چای است. چرا که قیمت چای که به مشتریان ارائه می گردد متغیر است. البته این تغییر قیمت ارتباطی به توان اقتصادی افراد و کیفیت و میزان چای ندارد.